وجوب تعبدیوجوب مشروط به قصد قربت هنگام امتثال را وجوب تعبدی گویند. ۱ - تعریفوجوب تعبدی، مقابل وجوب توصلی، و به معنای وجوبی است که تحقق یافتن آن بر انجام آن با قصد قربت متوقف می‌باشد، مانند: وجوب نماز و روزه، که قصد قربت در سقوط آن معتبر است و اگر مکلف آن را بدون قصد قربت به جا آورد از عهده وی ساقط نمی‌شود. در کتاب «الاصول العامة للفقه المقارن» آمده است: «و هو ما توقف تحقق ملاکه علی الاتیان به بقصد القربة و أمثلته کل ما انتظم فی قسم العبادات من کتب الفقه کالصوم و الصلاة و الحج و غیرها». ۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی،ص۸۸۲، برگرفته از مقاله «وجوب تعبدی». |